مومو (ایزد)
| بخشی از اسطوره‌شناسی میان‌رودان دربارۀ |
| مذهب میان‌رودان باستان |
|---|
 |
|
مومو خدایی میان رودانی است. نام او وام‌واژه‌ای اکدی از سومری «اومون» است، که به معنای «تنهٔ بنیادین، فله، نیروی زندگی‌بخش» و «دانش» در برابر نیروهای نخستین ناتوان‌تر تیامات و آپسو (به سومری آبزو) است.[۱]
او در افسانه آفرینش بابلیِ انوما الیش، در نقش وزیر خدایان نخستین آبزو، آب شیرین و تیامات، آب نمک، پدیدار شد. گاهی از او به عنوان پسر آنها یاد می‌شود. در میانه‌ی انوما الیش، انکی، آپسو و مومو را زندانی می‌کند. مومو همچنین یکی از نام‌هایی است که به مردوک، پیروز نهایی بر تیامات، داده شده‌است.[۱]
مومو یک افزارمند (صنعتگر) است که نماد دانش کاربردی و مهارت فنی است. مومو به عنوان سومین خدای نخستین، نماد دنیای ذهنی، لوگوس، است.[۱]
واژه مومو در افسانه‌ی سومری زو (Zu) نیز وجود دارد، جایی که ایمدوگود (Imdugud)، به معنای «باد تند»، لوح سرنوشت‌ها را می‌دزدد اما خود به نینگیرسو شکست می‌خورد.[۱]
پانویس[ویرایش]
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ ۱٫۳ "Enuma Elish - The Babylonian Epic of Creation - Full Text". World History Encyclopedia. Retrieved 2019-05-02. خطای یادکرد: برچسب
<ref>نامعتبر؛ نام «:0» چندین بار با محتوای متفاوت تعریف شده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
منابع[ویرایش]
- ساندرز، شعرهای بهشت ودوزخ از میان رودان باستان. هارموندزورث: پنگوئن، ۱۹۷۱